บทความ
ทรงบัญญัติสิกขาบทให้ภิกษุแบ่งปันปัจจัย
ไปตลอดชีวิต ปฏิญาณตนเป็นอุบาสก พร้อมทูลอาราธนาพระผู้มีพระภาคเจ้าพร้อมกับทั้งภิกษุสงฆ์ให้จำพรรษาอยู่
ในเมืองเวรัญชา พร้อมทั้งปวารณาตัวว่าจะดูแลเรื่องปัจจัยสี่ และอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ถวายแด่พระผู้มี
พระภาคเจ้าพร้อมด้วยเหล่าพระภิกษุสงฆ์สาวก แต่แล้วเวรัญชพราหมณ์ก็หลงลืมเสียสนิท มิได้กระทำดังที่
ได้ปวารณาไว้ จึงทำให้พระผู้มีพระภาคเจ้าและเหล่าพระภิกษุสงฆ์ทั้งปวงต้องประสบกับความเดือดร้อน ยากลำบาก
ยังชีพอยู่ด้วยความอัตคัตขัดสน ตลอดฤดูเข้าพรรษานั้น
เมื่อออกพรรษาแล้วพระพุทธองค์ได้ทรงเสด็จไปเพื่อจะอำลาเวรัญชพราหมณ์ ส่วนเวรัญชพราหมณ์เมื่อเห็นพระผู้มี
พระภาคเจ้าก็ทรงระลึกได้และทราบว่าตนเองได้ปวารณาอุปัฐถากเรื่องปัจจัยสี่ไว้ และทราบว่าตนเองเป็นสาเหตุ
ให้พระผู้มีพระภาคเจ้าและเหล่าภิกษุสงฆ์เดือดร้อนตลอดพรรษา จึงได้นิมนต์พระผู้มีพระภาคเจ้าและเหล่าพระภิกษุสงฆ์
ไปฉันภัตตาหารที่บ้านของตน จากนั้นพระพุทธองค์ทรงแสดงพระธรรมเทศนาโปรดแล้วอำลากลับ
กาลครั้งนั้นพระผู้มีพระภาคได้ทรงบัญญัติสิกขาบท "ให้ภิกษุแบ่งปันอาหารที่บิณฑบาตรได้และให้ช่วยเหลือรักษา
ความเจ็บป่วยแก่กัน แม้ผู้ปวารณาตัวจะหลงลืมไม่สามารถปฏิบัติตามคำปวารณาได้"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น