บทความ
ครูช่วยสอน
สวัสดีทุกๆคนค่ะ วันนี้ฉันก็ได้มาอบรมการทำ blog เป็นครั้งแรกค่ะ ในการบันทึกครั้งนี้เป็นครั้งแรก ก็อยากจะบันทึก
ความรู้สึก ชีวิตการที่ได้มาเป็นครูของฉัน แล้วกันนะค่ะ (ฟังแล้วอาจเหมือนทำงานมานาน) แต่ป่าวเลยค่ะ
ดิฉันเพิ่งจะจบการศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาดนตรีไทย ทำงานมาได้ 1 ปีพอดิบพอดี ! ตอนแรกฉันก็ยังไม่ค่อย
รู้สึกอะไรกับชีวิตการเป็นครูที่เพิ่งเริ่มต้นของฉันหลอกค่ะ เพราะฉันก็ไม่เคยคิดเลยว่าจะมาทำอาชีพ แม่พิมพของ
ชาติ ซึ้งเมื่อตอนเรียนก็ถามกับเพื่อนๆ ว่าจบไปแล้วจะทำอะไร ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่จะเลือกอาชีพ ครูนี้ แต่ทราบ
อะไรไหมค่ะ พอจบมาแล้ว ไปถามเพื่อนๆว่าทำงานอะไร ส่วนใหญ่ไปเป็น ครูกันหมดค่ะ ดิฉันทำงานมาได้ปีกว่าๆ
ค่ะ เริ่มเรียนรู้ประสบการณ์การทำงาน การสอนจิงๆจังๆ ทำให้ดิฉันรู้สึกว่าอาชีพนี้เป็นอาชีพที่หนักมาก เป็นอาชีพ
ที่มีแต่ "การให้" แต่เมื่อได้คลุกคลีกับเด็กๆ สอนเด็กๆ แล้วเด็กมีความสุข มีรอยยิ้ม สนุก กับวิชาที่เราสอน ทำให้
ฉันรู้สึกมีความสุขมาก บ้างที่เครียดๆ พอเจอเด็กๆ เขาก็มีอะไรบางอย่างของการที่เป็นเด็กของเขามาพูด มาคุย
กับเราทำให้เราหัวเราะ และมีรอยยิ้มกับเขาได้ มันเป็นความสุขอย่างหนึ่งกับชีวิตการเป็นครูที่ผ่านของฉัน มันเป็น
ความประทับใจจิงๆ ที่อาชีพไหนก็ไม่สามารถมารู้สึกแบบนี้ได้ (จิงไหม?)
หรือ เพื่อนๆ มีความรู้สึกประทับใจหรือภาคภูมิใจอะไรแบบนี้ลองเล่ามาให้ฟังกันนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น