หากหกล้ม อย่าก้มหน้าหนี..

หากหกล้ม อย่าก้มหน้าหนี...

>> หากหกล้ม อย่าก้มหน้าหนี... ถึงแม้เราจะล้มลง...ขอจงรู้ว่า... นั่นคือการเริ่มต้นของชีวิตที่เข้มแข็ง เพียงแต่เงยหน้าขึ้น...แทนการก้มหน้าหนี... และต้องยืนขี้น แทนการนั่งแช่อยู่กับที่ ถึงจะล้มสักกี่ครั้ง... ก็ไม่อาจฉุดรั้งให้ชีวิตแพ้พ่ายได้ในวันนี้... ในชีวิตที่ผ่านมา...เรามองเห็นเด็กวิ่งเล่นแล้วหกล้มมานักต่อนักแล้ว... แต่ยังไม่เคยเห็นเด็กคนไหนที่หกล้มแล้วเขาจะนอนแช่อยู่อย่างนั้น ข้ามคืนข้ามวันโดยที่ไม่ยอมลุกขึ้นมา... อย่างมากก็ร้องให้เพราะความเจ็บปวด... แต่นั่นก็เป็นความรู้สึกธรรมดาของเด็กทุกคน... เพราะเขาเป็นเด็กตัวเล็กที่อ่อนแอคนหนึ่งก็เท่านั้นเอง... นั่นคือภาพสะท้อน...ที่ทำให้มองเห็นสัจธรรมในชีวิต... วันหนึ่งเมื่อเด็กโตขึ้นมาการหกล้มของพวกเขา ไม่ใช่แค่การหกล้ม อาจจะเป็นเรื่องของชีวิต... เช่น หน้าที่การงาน การเรียน ความรัก ครอบครัว เพื่อน สังคม เป้าหมายชีวิต... หรืออีกหลายเรื่องก็แล้วแต่ชีวิตของแต่ละคน... ทุกความต้องการในชีวิตของเรา ไม่ใช่จะสำเร็จหรือผ่านไปได้อย่างราบรื่นทุกเรื่อง... บางเรื่องเราอาจล้มเหลว...บางอย่างเราอาจจะผิดหวัง... ซึ่งจะสะท้อนป็นภาพเปรียบเทียบ เหมือนกับประสบการณ์ที่เคยหกล้ม . เมื่อครั้งยังเป็นเด็กที่กำลังวิ่งเล่นในสนาม... เมื่อเด็กหกล้มแล้ว เขาก็รีบลุกขึ้นมา วิ่งใหม่ได้อย่างมีความสุขอีกครั้ง... ฉันใดก็ฉันนั้น เมื่อเราหกล้มหรือผิดพลาด ในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ... ก็อย่าจมอยู่กับความล้มเหลวนั้น ยืนขึ้นแล้วเริ่มต้นกันใหม่ ... จงเป็นอย่างก้อนหินที่แข็งแรง ทนทานหนักแน่น... ไม่ใช่เป็นแค่เพียงก้อนน้ำแข็งที่ละลาย และเหลวกลายเป็นน้ำ... คุณอาจจะเป็นคนหนึ่งที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้... ให้ลองยืนขึ้นอีกครั้ง...แล้วกำหมัดของคุณให้แน่นพอ... เพื่อเรียกพลัง ของการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ให้กลับ... จงจำไว้ว่าคุณ... ไม่คู่ควรกับความฝันและความสำเร็จที่ตั้งใจไว้... ถ้าคุณล้มเหลว แต่กลับให้มันเป็น ความล้มเหลว.. บทความโดย....สันทัด ขุนหมุด