เจริญพร ขอให้มีความสุขสมหวังและ ถึงความสิ้นทุกข์ในเวลาอันใกล้โดยง่ายเทอญ

ยินดีต้อนรับ สหธรรมิกผู้มีใจเป็นกุศลทุกๆท่านครับ

ขอเรียนเชิญ สหธรรมิกทุกๆท่านมาร่วมศึกษาและปฏิบัติธรรมของพระพุทธองค์ รวมทั้งแบ่งปันความรู้ ข้อคิด คำแนะนำ ด้วยใจที่เปี่ยมด้วยเมตตาครับ

" ความมืดแม้ทั้งโลก ก็บดบังลำแสงเพียงน้อยนิดมิได้ "


สันโดษ

สันโดษ
สุขใด เสมอความสงบ ไม่มี

หน้าเว็บ

เกี่ยวกับฉัน

รูปภาพของฉัน
อดีตที่ผ่านมาเป็นบทเรียน อโหสิให้ทุกคน แต่อย่ามีเวรกรรมร่วมกันอีกเลย

ผู้ติดตาม

วันพฤหัสบดีที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ตระกูล หวอง/ฮว๋วง 黄 (แซ่อึ้ง)

ตระกูล หวอง/ฮว๋วง 黄 (แซ่อึ้ง)

รูปภาพของ อาฉี

เซี่ยงหวอง / ซิ่นฮว๋วง / หวัง หรือแซ่อึ้ง อักษรในภาษาจีนคือ 黄 (huáng)หมายถึงสีเหลือง เป็นตระกูลที่ใหญ่เป็นอันดับ 7 ในจีนแผ่นดินใหญ่ และคิดเป็นจำนวนประชากรของจีนทั้งประเทศถึง 19% และส่วนใหญ่อยู่ในมณฑลกวางตุ้งมากที่สุด และเมื่อเทียบจำนวนประชากรของแซ่คนจีนทั้งหมดแล้ว ตระกูลหวังจัดอยู่ในอันดับท๊อปเท็นของแซ่ทั้งหมด ดังนั้น ในประเทศไทยมีชาวไทยเชื้อสายจีนที่มีต้นกำเนิดจากตระกูลหวังจึงมีไม่น้อย สาเหตุเพราะว่า ชาวจีน โดยเฉพาะจีนแต้จิ๋วล้วนมีบ้านเกิดมาจากมณฑลกวางตุ้งอันเป็นถิ่นที่มีชาวตระกูลหวังมากที่สุดนั่นเอง

ความจริงการออกเสียง “หวัง” นั้นไม่ถูกต้อง เพราะจะไปซ้ำกับแซ่เฮ้ง หรือ王 (三画王หรือสามขีดหวัง ส่วน 黄 เราเรียก 大肚黄หรือหวังพุงโต) ในพินอินนั้นออกเสียง huáng หรือ “ฮว๋วง” แต่เนื่องจากเราไม่คุ้นการสะกดเช่นนี้ในหลักภาษาไทย เราจึงอนุโลมออกเสียงเป็น “หวง” แทน แต่สาเหตุที่เรายังใช้คำว่า หวัง เพราะเรียกตามความคุ้นเคยของเจ้าของแซ่เอง ซึ่งเป็นการออกเสียงตามสำเนียงของคนจีนทางใต้ที่อาจผิดเพี้ยนจากสำเนียงปักกิ่งซึ่งถือเป็นการออกเสียงที่ถูกต้องอย่างเป็นทางการ

ความเป็นมาของตระกูลหวง

หากจะขุดให้ถึงรากเหง้าของตระกูลหวง (黄)จริงๆ คงต้องย้อนยุคไปถึงยุคสมัยมนุษย์โบราณตามคำบันทึกประวัติศาสตร์ยุคโบราณ 《古本竹书纪年》ว่า ในสมัยนั้น มนุษย์ต่างเผ่าต่างกลุ่มอยู่รวมกันเป็นสังคมย่อยตามความเชื่อของแต่ละเผ่า ในประวัติศาสตร์ได้บันทึกไว้ว่า ในยุคนั้น มี 9 เผ่า หรือ 九夷 ที่รุ่งเรืองที่สุด โดยหนึ่งในเก้าเผ่านั้นคือ 黄夷 หรือเผ่าหวง อันเป็นรากเหง้าต้นตระกูลหวงที่เก่าแก่ที่สุด เผ่าหวงได้ชื่อเผ่ามาจากการบูชานกสีเหลือง ซึ่งเป็นนกที่มีขนสวยงาม ตัวเล็กคล่องแคล่ว เสียงร้องกังวานสดใส ด้วยการที่ชื่นชอบนกประเภทนี้ จึงนำมาบูชา และตอนหลังนำมาเป็นสัญญาลักษณ์ประจำเผ่า ถิ่นกำหนดที่ว่านั้น คือดินแดนด้านตะวันออกของมองโกเลียใน ตอนหลังจึงมีการอพยพไปในดินแดนต่างๆ เข้าสู่ดินแดนภาคกลาง (中原หรือตงหงวน) และลงสู่ทางใต้

ส่วนที่มาของตระกูลหวง สามารถแยกออกได้หลายสายเหมือนกับแซ่อื่นๆของจีน ดังนี้

1. มาจากแซ่หยิง (赢)โดยตระกูลหยิง (赢)ได้รับพระราชทานจากซุ่นตี้ (舜帝หนึ่งในห้ากษัตริย์ยุคโบราณของจีน) เนื่องจากเป๋อยี่ 伯益 หัวหน้า

ป๋อยี่ ต้นตระกูลหวง

ป๋อยี่ (伯益)

เผ่าตงหยีที่ทำความดีความชอบในด้านการสร้างระบบชลประทาน ตอนหลังป๋อยี่ 伯益 มีลูกหลานแตกออกเป็น 14 สายหรือ 14 ตระกูล เช่นตระกูลเหลียง จ้าว หวง เจียง ฉิน เป็นต้น ตอนหลังตระกูลหวงได้ก่อตั้งแคว้นหวง (黄国 อยู่ระหว่างปีก่อนค.ศ. 2148 – ก่อนค.ศ. 648)ของตัวเองขึ้นมาในยุคปลายราชวงศ์ซาง (商)ต้นราชวงศ์โจว (周)และล่มสลายในยุคชุนชิว (春秋)เมื่อแคว้นฉู่ (楚国)ขยายอิทธิพลรวบรวมทุกแคว้นเข้าด้วยกัน คงมีแคว้นหวง(黄国)กับแคว้นสุย (随国)ที่ลุกขึ้นมาต่อต้านแคว้นฉู่อย่างห้าวหาญ แต่สุดท้ายก็ล่มสลาย ลูกหลานตระกูลหยิงในแคว้นหวงจึงเปลี่ยนแซ่ตัวเองตามชื่อแคว้นหวง

สำหรับการใช้ชื่อแคว้นมาเป็นแซ่นั้น ยังมีแยกย่อยออกเป็นอีกสาย คือสายที่เป็นลูกหลานของตระกูลจินเทียน (金天) ก็ใช้ชื่อแคว้นเป็นแซ่ตัวเองหลังจากที่แคว้นหวงล่มสลาย

2. มาจากแซ่อื่น ที่เปลี่ยนมาใช้แซ่หวง คือ แซ่หวาง หรือ แซ่เฮง 王、แซ่ลู่ 陆、แซ่อู๋ 巫、แซ่อู๋ หรือ แซ่โง้ว吴、แซ่จิน หรือ แซ่กิม 金、แซ่ฟ่าน 范、แซ่ติง 丁

3. มาจากชนชาติหุย (回族)หรือชนชาติที่เป็นมุสลิมของจีน ซึ่งสามารถแยกออกได้เป็นสองสาย
3.1 ในสมัยราชวงศ์หยวน (元朝)ชนกลุ่มน้อยชาวหุยที่เเมืองฉวนโจว (泉州市) มณฑลฝูเจี้ยน (福建)ที่เดิมใช้แซ่ผู (蒲)ต้องการหลบหนีการตามฆ่า จึงเปลี่ยนแซ่เป็นแซ่หวง แต่เนื่องด้วยความไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยน ตอนแรกจึงใช่แซ่ผู “莆” เพราะออกเสียงเหมือนกับ 蒲 อันเป็นแซ่เดิมของตัวเอง ตอนหลังถูกทางการจับได้ จึงเติมขีดข้างล่างอีก 2 ขีด จึงหลายเป็น 黄 หรือหวง
3.2 สมัยราชวงศ์หยวนเช่นกัน คนในตระกูลหวงแต่งงานกับหญิงชาวอาหรับ ตอนหลังลูกหลานหันไปนับถือศาสนาอิสลาม และเปลี่ยนแซ่เป็นแซ่หวง ซึ่งชาวมุสลิมหุยในปัจจุบันกระจายอยู่ตามมณฑลฝูเจี้ยน สื้อชวนหรือเสฉวน และเหอหนาน

การอพยพของตระกูลหวง
ลูกหลานตระกูลหวงนับตั้งแต่ถิ่นกำหนดดั้งเดิมในมองโกเลียนใน มีการอพยพเคลื่อนย้ายถิ่นฐานกันทุกยุคทุกสมัย จนเมื่อปลายราชวงศ์หมิง (明朝)ถึงต้นราชวงศ์ชิง (清朝)ลูกหลานตระกูลหวงจำนวนมากพากันอพยพไปตั้งรกรากใหม่ที่เกาะไต้หวัน จนกลายเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ในไต้หวัน ดังคำพูดที่พูดกันติดปากในไต้หวันว่า “(ตระกูล)เฉินหลินครึ่งประเทศ หวงเจิ้งกระจายทุกที่”และตอนหลังก็มีการอพยพลงมาทางแถบเอเชียอาคเนย์ ออสเตรเลีย ยุโรป และอเมริกา แต่ที่ถือเป็นเรื่องมหัศจรรย์ก็คือ ลูกหลานตระกูลหวงมีการอพยพเข้าไปประเทศเวียดนามหลังจากแคว้นหวงล่มสลายได้ไม่นาน หรือสองพันหกร้อยกว่าปีก่อน เนื่องจากถูกแคว้นฉู่ไล่ล่า จึงพากันอพยพลงใต้จนเข้าไปในเวียดนามจำนวนมาก สำหรับในประเทศไทยนั้น ตระกูลหวงถือเป็นคนจีนกลุ่มแรกๆที่อพยพเข้ามา และมีจำนวนประชากรสูงสุดเมื่อเทียบกับตระกูลแซ่อื่นๆ

ตระกูลหวงในประเทศไทย
ลูกหลานแซ่อึ้ง แซ่หวัง หรือแซ่ว่องในประเทศไทย มีการใช้นามสกุลออกเสียงต่างๆกัน เช่น
ใช้เสียง หวัง นำหน้านามสกุล เช่น หวังวัฒนานุกุล หวังพิชิต หวังสาธิต ฯลฯ
ใช้เสียง ว่อง นำหน้านามสกุล เช่น ว่องปรีชา ว่องวานิช ว่องวิวรรธน์ ว่องชาญกิจ ฯลฯ
ใช้เสียง วงศ์ นำหน้านามสกุล เช่น วงศ์แจ่มเจริญ วงศ์วัชรมงคล วงศ์แสงทิพย์ ฯลฯ
ใช้ความหมายของแซ่เป็นนามสกุล เช่น เหลืองอมรเลิศ เหลืองสุวรรณ ฯลฯ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น