สวรรค์อยู่แค่เอื้อม
ชายคนหนึ่งได้สนทนากับขุนนางในวันหนึ่งที่คฤหาสน์ของเขา เขาได้กล่าวแก่ขุนนางเจ้าของคฤหาสน์แห่งนั้นว่า "นายท่าน ข้าอยากรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่สวรรค์กับนรกมีเหมือนกัน"
ขุนนางคนนั้นได้พาเขาไปยังประตูสองบาน เขาเปิดประตูบานหนึ่งและให้ชายคนนั้นมองเข้าไป กลางห้องมีโต๊ะกลมตัวใหญ่ตัวหนึ่งตั้งอยู่ บนโต๊ะมีหม้อตุ้มซุปใบใหญ่มากอยู่หม้อหนึ่งตั้งอยู่ตรงกลางโต๊ะ กลิ่นหอมของมันชวนรับประทานจนทำให้เขาน้ำลายสอ คนที่นั่งอยู่รอบโต๊ะล้วนเป็นคนผอมโซ พวกเขาดูเหมือนเป็นคนอดอยาก พวกเขาทุกคนถือช้อนด้ามยาวมากเพื่อจะได้ตักซุปในหม้อ แต่เพราะด้ามช้อนยาวกว่าช่วงแขนของพวกเขา พวกเขาจึงไม่สามารถหันช้อนกลับมาป้อนเข้าปากตัวเองได้ ชายผู้นั้นรู้สึกขนลุกกับภาพที่เห็นความทุกข์ยากที่คนเหล่านั้นได้รับ ขุนนางกล่าวว่า "เธอได้เห็นนรกแล้ว"
พวกเขาเดินต่อไปยังอีกห้องหนึ่งที่อยู่ติดกัน แล้วเปิดประตูออก ในห้องมีทุกอย่างเหมือนกับที่มีในห้องแรก คือมีโต๊ะกลมตัวใหญ่ที่มีหม้อต้มซุปใบใหญ่วางอยู่ตรงกลางซึ่งมีกลิ่นหอมชวนรับประทานเช่นเดียวกัน คนที่นั่งอยู่รอบโต๊ะก็มีช้อนด้ามยาวเหมือนกัน แต่ทุกคนในห้องนี้ได้รับการบำรุงอาหารอย่างดีและอวบอ้วน พวกเขาหัวเราะและพูดคุยกันอย่างมีความสุข ขุนนางกล่าวว่า "ที่นี่คือสวรรค์"
ชายคนนั้นกล่าวว่า "ข้าไม่เข้าใจ"
ขุนนางยิ้ม แล้วกล่าวว่า "มันง่ายมาก สิ่งเดียวที่พวกเขาต้องมีก็คือ ความสามารถในการเรียนรู้ที่จะป้อนอาหารให้กันและกัน ในขณะที่คนเห็นแก่ตัวจะนึกถึงแต่การป้อนตัวเองเท่านั้น"
ชายคนนั้นหันกลับไปมองอีกครั้งหนึ่ง เขาจึงเพิ่งสังเกตเห็นว่า คนในห้องนี้ตักซุปแล้วไม่ได้พยายามหันช้อนกลับมาป้อนตัวเองเลย แต่กลับป้อนให้คนอื่นๆ แทน
Source: rafed.net
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น