บทความ
วิสัชนา โดย ว.วชิร เมธี
รู้ไหมว่า เรามีเวลาอยู่ ในโลกนี้คนละ กี่ปี
ชีวิตนั้นสั้น ยิ่งกว่าหยด น้ำค้างเสียอีก จะตายวัน ตายพรุ่งก็ ไม่มีใครรู้ล่วงหน้า
ถ้าเราใช้เวลา อันแสนสั้นนี้ไปมัวหลับๆตื่นๆอยู่ในความรัก โลภ โกรธ หลง
หมั่นไส้คนนั้น ปลาบปลื้มคนนี้ ริษยาเจ้านายใส่ไคล้ลูกน้อง ปกป้องภาพ ลักษณ์
คนรุ่นใหม่หลงใหลเปลือกของชีวิต โดยลืมไปเลย ว่า
อะไรคือสิ่งที่ตนควรทำอย่างแท้จริง คิดดูเถิดว่า เราจะขาดทุนขนาด ไหน
ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ เขียนบท กวีไว้ว่า
''น้ำไหล อายุขัยก็ไหลล่วง ใบไม้ร่วงชีพก็ร้างอย่างความฝัน
ฆ่า ชีวาคือพร่าค่าคืนวัน จะกำนัลโลกนี้มีงานใด''
คนเราไม่ควรพร่าเวลาอันสูงค่าด้วยการ ปล่อย ตัวปล่อยใจ
ให้ตกเป็นทาสของความชอบ ความชัง มาก นัก
เพราะถ้าเราวิ่งตามกิเลส กิเลสก็จะพาเราวิ่ง ทำ สิ่งนั้นสิ่งนี้ต่อไปไม่รู้จบ
กิเลสไม่เคยเหนื่อย แต่ ใจคนเราสิจะเหนื่อยหนักหนาสาหัสไม่รู้กี่เท่า
ควร คิดเสียใหม่ว่า เราไม่ได้เกิดมาเพื่อที่จะชอบหรือไม่ชอบใคร
หรือเพื่อที่จะให้ใครมาชอบหรือมาชัง
แต่เราเกิดมา สู่โลกนี้เพื่อทำ ในสิ่งที่ดีที่สุด ที่มนุษย์คนหนึ่ง ควรจะทำ
เอาเวลาที่ รู้สึกแย่ๆ กับคนอื่นนั้น หันกลับมามองตัวเองดีกว่า
ชีวิตนี้เรามีอะไรบ้างที่ เป็นแก่นสาร มีงานอะไรบ้างที่เราควรทำ
นอกจากนั้นก็ ควรมองกว้างออกไปอีกว่า เราได้ทำอะไรไว้ให้แก่โลกบ้างแล้วหรือ ยัง
คนทุกคนนั้นต่างก็มีดีมีเสีย อยู่ในตัวเอง
ถ้าเราเลือกมองแต่ด้านเสียของ เขา จิตใจของเราก็เร่าร้อน หม่น ไหม้
เวลา ที่เสียไปเพราะมัวแต่ สนใจด้านไม่ดีของคนอื่นก็เป็นเวลาที่ถูกใช้ไปอย่างไร ้ ค่า
บางที่คนที่เราลอบมอง ลอบรู้สึกไม่ดีกับเขา นั้น เขาไม่เคยรู้สึกอะไรไป ด้วยกันกับเราเลย
เราเผาตัวเราเองอยู่ฝ่ายเดียวด้วย ความหงุดหงิด ขัดเคืองและ อารมณ์เสีย
วันแล้ววันเล่า สภาพจิตใจแบบนี้ไม่เคยทำ ให้ใครมีคุณภาพชีวิตดีขึ้นมาได้ เลย
ลองเปลี่ยนวิธีคิด วิธีมองโลก เสียใหม่ ดีกว่า
คิดเสียว่าคนเราไม่มีใครดีพร้อมหรือ เลวไม่มีที่ติไปเสีย ทั้งหมดหรอก
เราอยู่ในโลกกันคนละ ไม่กี่ปี ประเดี๋ยว เดียวก็จะล้มหายตายจากกันไปหมดแล้ว
มาเสียเวลากับ เรื่องไร้สาระทำไม
อะไรที่ ควรทำก็รีบทำเถิดปล่อยวางเสียบ้าง
ความโกรธ ความ เกลียดนั้นไม่มีคุณค่าอะไรต่อชีวิตอันแสนน้อย นิดนี้เลย
มุ่งไปข้างหน้า ไปหาสิ่งที่มีคุณค่าให้ ชีวิตดีงามดี กว่า
วิธีที่แนะนำทั้งหมดนั้น นักภาวนาเรียก ว่า ''การกลับมาอยู่กับตัวเอง''
กล่าวคือ ถ้าเราเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องอยู่กับ คนที่ไม่ถูกโฉลก
แทนที่จะปล่อยใจให้อยู่กับ ความ รู้สึกแย่ๆไปตลอด ก็ควรหันกลับเข้ามา ''มองด้าน ใน''
แก้ไขที่ตัวเอง อย่ามุ่ง แก้ไขที่คนอื่น เพราะ ยิ่งพยายามแก้ไขคนอื่น ก็ยิ่ง ยุ่งเหมือนลิงทอดแห
ยิ่งเราให้ความสำคัญกับคนที่เรา เกลียดมากเท่าใด สภาพจิตใจก็ยิ่งแย่ลงมากเท่า นั้น
วิธีที่ดีที่สุดในการอยู่กับ คนที่เรารู้สึกไม่ดีหรือ เป็นปฏิปักษ์ก็คือ
การดึง ความรู้สึกจากเขามาอยู่เรา ทุกขณะ
หรือถ้าเช่นนั้นก็ ย้ายตัวเองออกไปเสียจาก สภาพ แวดล้อมเช่นนั้นให้เร็วที่สุด
อย่าอยู่นานจนทุกข์นั้น กลัดหนองเป็นมะเร็งร้ายใน อารมณ์
ปราชญ์ จีนบอกว่า
''ถ้ามีขุนเขาขวางท่านอยู่ ข้างหน้า อย่าเสียเวลาย้ายขุนเขา แต่จงย้ายตัวเอง''
ดังนั้นเราควรจะย้ายภูเขาที่อยู่ข้างใน หรือจะย้ายภูเขาที่อยู่ข้าง นอก?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น