เราจะไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น

หยดน้ำแห่งแรงบันดาลใจ (จบ)

เราจะเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งความดี เราจะมีศรัทธาในคำสอน เราจะมีสติในทุกตอน เราจะถอนความอยากออกจากใจ มีพลังแห่งปัญญาที่ตั้งมั่น เรียนรู้ขันธ์แห่งความจริงที่ยิ่งใหญ่ เป็นหยดน้ำแห่งแรงบันดาลใจ ให้ต้นกล้าเติบใหญ่ในแดนธรรม. โอวาทเพิ่มเติมให้แก่กลุ่มยุวพุทธฯ ที่มาประชุมกลุ่มย่อย ในวันอาสาฬหบูชาที่ ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๔๙ ณ พุทธธรรมสถานผาซ่อนแก้ว อ.เขาค้อ จ.เพชรบูรณ์ เมื่อเราเป็นตัวแทนพุทธศาสนา การทำงานต้องมีหลักการ วิธีการ เป้าหมาย และแก่นสารที่ชัดเจน หลักการ คือ ไม่ว่าจะเผชิญกับสิ่งที่ยั่วเย้าและรุกเร้าปานใด เราจะไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น พร้อมจะดูแลตัวเองโดยสุจริตทั้งกาย วาจา ใจ เมื่อดูแลตัวเองได้ เราพร้อมจะแบ่งปัน ผสานสัมพันธ์กลมกลืนอย่างเอื้ออาทร เพราะชีวิตคือกระแสสายสัมพันธ์ของธรรมชาติ วิธีการ ทางสายเอกที่พระพุทธเจ้าทรงประทานไว้ คือ การเจริญสติในชีวิตประจำวัน เรียกว่า สติปัฏฐานสี่ คือฐานที่ตั้งแห่งรู้ ฐานที่ตั้งแห่งการระลึกรู้ทั้งสี่คือ กาย เวทนา จิต ธรรม และฐานทั้งสี่นี้อยู่กับเราตลอดทั้งวัน เพราะถ้าหากขาดสติ เราจะล่องลอย คนขาดสติคือคนไม่ปกติ คนเสียสติ คือคนบ้า แต่คนมีสติทำให้เกิดปัญญา สติปัญญาจึงติดกัน เพราะฉะนั้นปัญญาเท่านั้น คือ อาวุธอันทันสมัยที่จะสร้างสรรค์วิวัฒนาการทั้งกายใจอย่างมีประสิทธิภาพ แต่ปัญญาที่ดีงามผลิบานมาจากสติ ดังนั้นทางสายเอก ทางสายเดียวคือ การเจริญสติในชีวิตประจำวัน เป้าหมาย สติปัฏฐานสี่ที่เจริญสติในชีวิตประจำวัน ทำไปเพื่อฝึกสติการระลึกรู้ และพัฒนาธาตุรู้ให้ว่องไว คมชัด ลึกล้ำ ปราดเปรียว แม่นยำ เพราะไม่มีสคริปอะไรสำเร็จตายตัว ในชีวิตประจำวันปัญหาที่ไม่คาดคิดอาจเกิดขึ้น หรือมีรัตติกาลแห่งชีวิตและพายุร้ายในยามค่ำคืนผ่านเข้ามาโดยไม่ได้คาดฝันก็ได้ ขอเพียงมีสติที่คมชัดว่าอะไรเป็นเหตุ เป็นผล เป็นเหตุใกล้ เป็นลักษณะสภาวะที่แท้จริง ปัญญาจะผลิบานปฏิภาณไหวพริบขึ้นมาทันท่วงที ดั่งจอมยุทธที่มีกระบี่ในใจ ดังนั้นโอกาสที่ดีและวินาทีทอง จึงมีอยู่ตลอดเวลา ในการงอกงามแห่งความสำเร็จ ทั้งทางโลกและทางธรรม แต่ที่สำคัญประโยชน์สุขทั้งหมดต้องเกิดต่อมหาชน แก่นสาร เป้าหมายของศาสนาพุทธ คือ ศานติ นี่คือประทีปอันสว่างไสวที่โลกปรารถนา และศานติก็มีอยู่แล้วในใจทุกคน ทุกชาติ ทุกศาสนา เพียงแต่มันถูกบดบังด้วยความคิดปรุงแต่งที่แตกต่าง จึงไม่มีคนเลว มีแต่คนไม่รู้ ศาสนาพุทธจึงไม่เคยขัดแย้งกับศาสนาใด เราต้องมองทะลุเปลือกแห่งความแตกต่างเข้าสู่ใจที่บริสุทธิ์ เหมือนกับนำหยดเหงื่อ หยาดน้ำตาเม็ดน้อยๆ จากทุกชนชั้น ทุกเผ่าพันธุ์กลับคืนสู่ท้องฟ้า เพื่อให้เป็นวิมานแห่งหมู่เมฆ หลั่งชโลมศานติสุขคืนสู่แผ่นดินและหัวใจที่ไร้ความแบ่งแยกดังเดิม ทำดี ไม่ได้ดี ต้องเลิกทำ นั่นมีความเห็นไม่ถูกนะ คนดีทำอะไร ไม่ได้หวังจะได้อะไรอยู่แล้ว เราช่วยกันสืบทอดพระพุทธศาสนาสู่คนรุ่นหลัง เราทำหน้าที่ที่ควรทำ เรามิได้หวังอะไรมิใช่หรือ? พิจารณาตนเพื่อประเมินมาตรฐานในการดำเนินชีวิตและเพื่อพัฒนา สิบข้อต่อไปนี้ ขอให้ท่านลองพิจารณาและประเมินตนดูว่า ท่านได้ดำเนินชีวิตอย่าง “เหมาะสมดีแล้ว” หรือ “ควรพัฒนา” ในข้อใดบ้าง… ๑. ใช้เวลาแต่ละวันเพื่อให้เกิดปัญญา ๒. มีความ “รู้สึกตัว” เนืองๆ คือมีสติในชีวิตประจำวัน ๓. กำหนดเป้าหมายชีวิตเป็นสัมมา และชัดเจน ๔. เป้าหมายนั้น เพื่อประโยชน์แก่ตนและผู้อื่นด้วย ๕. เลือกคบกัลยาณมิตรที่ดี และเป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อผู้อื่น ๖. เลือกคบผู้มีศรัทธา ความประพฤติ ปัญญาเสมอกัน ๗. มีความรักที่แท้จริง ไม่ใช่ความหลงงมงาย ๘. มีความเมตตาอันเกิดจากความเข้าใจความจริงของสายสัมพันธ์ตามธรรมชาติ ๙. การตัดสินใจเป็นไปเพื่อความไม่เบียดเบียนตนและผู้อื่น ๑๐. เวทีขณะนี้มาถึงต่อหน้าท่าน ท่านตระหนักถึงสิ่งที่ควรทำแล้ว ***** ขอขอบพระคุณ : http://www.ruendham.com/book_detail.php?id=๔๘&content=๕๓๒&name_content=มุมมองการคบมิตร%๒๐ความรักที่แท้%๒๐และการตัดสินใจแห่งชีวิต