บทความ
สิ่งที่ทำให้มีโชคดี ( มงคล 38 )
สิ่งที่ทำให้มีโชคดี ธรรมอันนำมาซี่งความสุขความเจริญ เรียกเต็มว่า อุดมมงคล คือ มงคลอันสูงสุด
คาถาที่ 1
ไม่คบคนพาล
คบบัณฑิต
บูชาคนที่ควรบูชา
คาถาที่ 2
อยู่ในปฏิรูปเทศ , อยู่ในถิ่นมีสิ่งแวดล้อมดี
ได้ทำความดีให้พร้อมไว้ก่อน , ทำความดีเตรียมพร้อมไว้แต่ต้น
ตั้งตนไว้ชอบ (การตั้งมั่นอยู่ในความดี ไม่ยอมให้ตนตกอยู่ในอำนาจของความชั่ว)
คาถาที่ 3
เล่าเรียนศึกษามาก , ทรงความรู้กว้างขวาง,ใส่ใจสดับตรับฟังค้นคว้าหาความรู้อยู่เสมอ
มีศิลปวิทยา , ชำนาญในวิชาชีพของตน
มีวินัยที่ได้ศึกษาดีแล้ว, มีระเบียบวินัยดี, ได้ฝึกอบรมตนไว้ดี
วาจาสุภาษิต , รู้จักใช้วาจาพูดให้เป็นผลดี
คาถาที่ 4
บำรุงมารดาบิดา
สงเคราะห์บุตร
สงเคราะห์คู่ครอง
การงานไม่อากูล (จัดการงานดี)
คาถาที่ 5
รู้จักให้ , เผื่อแผ่แบ่งปัน , บริจาคสงเคราะห์และบำเพ็ญประโยชน์
ประพฤติธรรม , ดำรงอยู่ในศีลธรรม
สงเคราะห์ญาติ
การงานที่ไม่มีโทษ , กิจกรรมที่ดีงาม เป็นประโยชน์ ซึ่งไม่เป็นทางเสียหาย
เว้นจากความชั่ว
เว้นจากการดื่มน้ำเมา
ไม่ประมาทในธรรมทั้งหลาย
คาถาที่ 7
ความเคารพ , การแสดงออกที่แสดงถึงความเป็นผู้รู้จักคุณค่าของบุคคล สิ่งของสถานที่ หรือกิจกรรมนั้นๆ และรู้จักให้ความสำคัญและความใส่ใจเอื้อเฟื้อโดยเหมาะสม
ความสุภาพอ่อนน้อม , ถ่อมตน
ความสันโดษ (รู้จักพอ), ความเอิบอิ่มพึงพอใจในผลสำเร็จที่ได้สร้างขึ้น หรือในปัจจัยลาภที่แสวงหามาได้ ด้วยเรี่ยวแรงความเพียรพยายามของตนเองโดยทางชอบธรรม
มีความกตัญูญู
ฟังธรรมตามกาล , หาโอกาสแสวงความรู้เกี่ยวกับหลักความจริง ความดีงาม และเรื่องที่เป็นประโยชน์
คาถาที่ 8
มีความอดทน
เป็นผู้ว่าง่ายสอนง่าย , พูดกันง่าย ฟังเหตุผล
พบเห็นสมณะ (ผู้สงบ), เยี่ยมเยือนเข้าหาท่านผู้สงบกิเลส
สนทนาธรรมตามกาล , หาโอกาสสนทนาแลกเปลี่ยนความรู้ความคิดเห็นกัน เกี่ยวกับหลักความจริงความดีงามและเรื่องที่เป็นประโยชน์
คาถาที่ 9
มีความเพียรเผากิเลส , รู้จักบังคับควบคุมตน ไม่ปรนเปรอตามใจอยาก
ประพฤติพรหมจรรย์ (การประพฤติอันประเสริฐ) , ดำเนินตามอริยมรรค , การรู้จักควบคุมตนในทางเพศ หรือถือเมถุนวิรัติตามควร
เห็นอริยสัจจ์ , เข้าใจความจริงของชีวิต
ทำพระนิพพานให้แจ้ง , บรรลุนิพพาน
คาถาที่ 10
ถูกโลกธรรม จิตไม่หวั่นไหว (มีความรู้เท่าทันสภาพความเป็นจริง หรือธรรมดาของโลก ไม่รู้สึกยินดี ยินร้ายในสิ่งที่มากระทบ ซี่งมีสาเหตุจาก โลกธรรม 8)
จิตไร้เศร้า
จิตปราศจากธุลี (ปราศจากกิเลส ได้แก่ ราคะ (โลภะ) โทสะ และโมหะ ที่ทำให้จิตมัวหมอง เปรียบเหมือนฝุ่นที่เกาะ ณ ที่สิ่งใด ย่อมทำให้สิ่งนั้นๆ มัวหมอง
จิตเกษม (ภาวะของจิตที่สุขสบาย ปลอดโปร่ง เพราะห่างไกลจากกิเลส และอาสวะ เป็นจิตที่รู้สึกอิ่มเอมใจ)
แต่ละคาถามีบทสรุปว่า “ เอตมมงคลมุตตมํ ” นี้เป็นมงคลอันอุดม
มีคาถาสรุปท้ายมงคลทั้ง 38 นี้ว่า
" เอตาทิสานิ กตฺวาน สพฺพตฺถมปราชิตา
สพฺพตฺถ โสตฺถึ คจฺฉนฺติ ตนฺเตสํ มงคลมุตฺตมนติ "
แปลว่า “ เทวะ มนุษย์ทั้งหลายกระทำมงคลเช่นนี้แล้ว ย่อมเป็นผู้ไม่ปราชัยในที่ทุกสถาน ย่อมถึงความสวัสดิ์ในที่ทั้งปวง นี้คือ อุดมมงคลของเทวะ มนุษย์เหล่านั้น ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น